مسجد سلطان احمد

این مسجد به دستور سلطان احمد اول در میان سالهای ۱۶۰۹ تا ۱۶۱۶ ساخته شده است. دارای ۶ مناره است که از سه طرف به حیاطهای جانبی راه دارد. حیاط اصلی مسجد دارای یک سقاخانه ۶ ضلعی در وسط صحن حیاط است. این حیاط با ۳ در به مسجد راه دارد و حیاطهای دیگر نیز هریک با دری مستقل به مسجد راه پیدا میکنند. 

توالت و دستشویی در حیاط جانبی است و وضو خانه مردانه و زنانه به طور مستقل در کنار دیواره مسجد تعبیه شده است. 

شکل پلان آن تقریبا ۴ ضلعی است که یک گنبد اصلی در وسط و ۴ گنبد فرعی در کنارهها، در گوشه های این مربع نیز ۴ ستون مانند که به آن پای فیل میگفتند! قرار گرفته است. میان این پایه ها هم ۴ نیم گنبد ساخته شده است. 

ارتفاع گنبد اصلی بیش از ۲۰ متر است، دیواره مدور زیر گنبد دارای پنجره های متعددی است که نور داخل از آن تامین میشود. تزیینات داخلی با چینی کاری و قلم کاری انجام گرفته است. 

داخل مسجد و سمت چپ آن جایگاهی برای سلاطین عثمانی ساخته شده و محراب نیز با کاشی و موزائیک نزیین یافته است. نرده ایوان با مرمر دارای نقش های برجسته زینت داده شده است.  

منبر مسجد از مرمر سفید با سنگهای زینتی ساخته اند، در سمت بالای دیواره ها اسامی خلفای اسلامی با خط ثلث و حالت قلمکاری نوشته شده است.  

در سمت شمال شرقی مسجد مقبره های چند تن از سلاطین عثمانی است. 

ورود توریستها به مسجد فقط تا قسمت صفه امکان پذیر است و در سایر قسمتها اجازه ورود ندارند. لباس توریستها باید حالت پوشیدگی داشته باشد و خانمها نیز حتما روسری یا مقنعه به سر کنند. 

و البته در ورودی تعداد زیادی روسری و مقنعه بزرگ برای استفاده خانمها مهیا شده است. 

کیسه های پلاستیکی یکبار مصرف برای کفشها نیز در ورودی موجود است. خادمان مسجد با لباسهای فرم مخصوص به کنترل وضعیت میپردازند. خادمان مرد با پیراهن آبی روشن و شلوار تیره و خادمان زن نیز با مانتوهای کرم رنگ بلند و مقنعه کرمی به خدمت اشتغال دارند. 

مسجد دارای ۲۶ ستون است. استفاده از چینیکاری های سبز و آبی در داخل مسجد و قلمکاریهای زیبا، ابهت خاصی به این مکان داده است. به دلیل همین زیباییها به آن مسجد آبی یا به زبان ترکی (ماوی جامی) گفته میشود.